Sambungan siri 2...
4) Nilai kemanusiaan dalam peperangan
Dalam aspek peperangan, undang-undang antarabangsa berhubung dengan keselamtan awam hanya mula digubal pada tahun 1949 selepas selesai Konvensyen Geneva yang keempat.
Berhubung dengan ini, di dalam Encarta Encyclopedia disebutkan “4 konvensyen Geneva diadakan untuk membincangkan undang-undang antarabangsa berkaitan perang. Pada tahun 1864, konvensyen pertama diadakan berhubung dengan keselamatan tentera-tentera yang sakit dan cedera di medan peperangan. Pada tahun 1868, konvensyen yang ke-2 mengembangkan keputusan pertama untuk melibatkan juga keselamatan tentera laut. Konvensyen yang ke-3 pada tahun 1929 memberi jaminan keselamatan kepada tawanan-tawanan perang. Pada tahun 1949, konvensyen ke-4 diadakan dan ia mengembangkan semua keputusan awal. Antara ketetapannya ialah orang awam tidak boleh dibunuh, diseksa, diculik, dan dihukum di luar batas undang-undang yang ditetapkan.
Sebelum konvensyen Geneva diadakan umat Islam sudah mengutamakan keselamatan awam dalam peperangan. Mengikut riwayat Abu Daud, Nabi Muhammad bersabda, “Berperanglah dengan nama Allah dan kepercayaan kepadaNYA serta di atas landasan Rasul Allah. Jangan kamu bunuh orang-orang tua yang sakit, kanak-kanak yang masih kecil dan kaum wanita, dan juga jangan berkhianat.
Sabda Nabi Muhammad diriwayatkan oleh Muslim, Nabi Muhammad bersabda, “Maka jangan sekali-kali dibunuh kanak-kanak, orang-orang yang bekerja secara upahan dan orang-orang perempuan.
Di dalam peperangan Mu’tah, Nabi Muhammad telah bersabda kepada tentera-tenteranya di saat mereka hampir bergerak ke perbatasan, “Jangan sekali-kali dibunuh orang-orang perempuan, kanak-kanak yang lemah, orang-orang tua yang tidak berdaya. Jangan sekali-kali membakar pokok makanan. Jangan memusnahkan pokok dan jangan meroboh tempat-tempat kediaman.
Ibnu Abbas meriwayatkan Nabi Muhammad telah bersabda, “Jangan sekali-kali kamu membunuh orang yang sedang berada di rumah-rumah penyembahan (gereja, kuil dan sebagainya),(maksudnya ahli agama mereka)
Lebih daripada itu, Islam melarang umatnya membunuh binatang-binatang ternakan, merosakkan bangunan serta alam sekitar dalam peperangan. Yahya Bin Said meriwayatkan, khalifah Abu Bakar semasa mengutus tentera Islam ke Syam berpesan kepada Yazid Bin Abu Sufyan yang pada masa itu memimpin salah satu pasukan tentera : Aku berwasiat kepada mu 10 perkara, 1.Jangan bunuh kaum wanita. 2.Jangan bunuh kanak-kanak. 3. Jangan orang-orang tua. 4.Jangan menebang pohon yang sedang berbuah. 5. Jangan merobohkan bangunan-bangunan. 6.Jangan menyembelih kambing dan unta melainkan untuk dimakan. 7.Jangan rosakkan pohon kurma. 8.Jangan berkhianat. 10.Jangan jadi pengecut. Hadis diriwayatkan oleh Imam Malik di dalam kitab Muwatta.
Dalam aspek peperangan, undang-undang antarabangsa berhubung dengan keselamtan awam hanya mula digubal pada tahun 1949 selepas selesai Konvensyen Geneva yang keempat.
Berhubung dengan ini, di dalam Encarta Encyclopedia disebutkan “4 konvensyen Geneva diadakan untuk membincangkan undang-undang antarabangsa berkaitan perang. Pada tahun 1864, konvensyen pertama diadakan berhubung dengan keselamatan tentera-tentera yang sakit dan cedera di medan peperangan. Pada tahun 1868, konvensyen yang ke-2 mengembangkan keputusan pertama untuk melibatkan juga keselamatan tentera laut. Konvensyen yang ke-3 pada tahun 1929 memberi jaminan keselamatan kepada tawanan-tawanan perang. Pada tahun 1949, konvensyen ke-4 diadakan dan ia mengembangkan semua keputusan awal. Antara ketetapannya ialah orang awam tidak boleh dibunuh, diseksa, diculik, dan dihukum di luar batas undang-undang yang ditetapkan.
Sebelum konvensyen Geneva diadakan umat Islam sudah mengutamakan keselamatan awam dalam peperangan. Mengikut riwayat Abu Daud, Nabi Muhammad bersabda, “Berperanglah dengan nama Allah dan kepercayaan kepadaNYA serta di atas landasan Rasul Allah. Jangan kamu bunuh orang-orang tua yang sakit, kanak-kanak yang masih kecil dan kaum wanita, dan juga jangan berkhianat.
Sabda Nabi Muhammad diriwayatkan oleh Muslim, Nabi Muhammad bersabda, “Maka jangan sekali-kali dibunuh kanak-kanak, orang-orang yang bekerja secara upahan dan orang-orang perempuan.
Di dalam peperangan Mu’tah, Nabi Muhammad telah bersabda kepada tentera-tenteranya di saat mereka hampir bergerak ke perbatasan, “Jangan sekali-kali dibunuh orang-orang perempuan, kanak-kanak yang lemah, orang-orang tua yang tidak berdaya. Jangan sekali-kali membakar pokok makanan. Jangan memusnahkan pokok dan jangan meroboh tempat-tempat kediaman.
Ibnu Abbas meriwayatkan Nabi Muhammad telah bersabda, “Jangan sekali-kali kamu membunuh orang yang sedang berada di rumah-rumah penyembahan (gereja, kuil dan sebagainya),(maksudnya ahli agama mereka)
Lebih daripada itu, Islam melarang umatnya membunuh binatang-binatang ternakan, merosakkan bangunan serta alam sekitar dalam peperangan. Yahya Bin Said meriwayatkan, khalifah Abu Bakar semasa mengutus tentera Islam ke Syam berpesan kepada Yazid Bin Abu Sufyan yang pada masa itu memimpin salah satu pasukan tentera : Aku berwasiat kepada mu 10 perkara, 1.Jangan bunuh kaum wanita. 2.Jangan bunuh kanak-kanak. 3. Jangan orang-orang tua. 4.Jangan menebang pohon yang sedang berbuah. 5. Jangan merobohkan bangunan-bangunan. 6.Jangan menyembelih kambing dan unta melainkan untuk dimakan. 7.Jangan rosakkan pohon kurma. 8.Jangan berkhianat. 10.Jangan jadi pengecut. Hadis diriwayatkan oleh Imam Malik di dalam kitab Muwatta.
Bersambung siri 4.......
No comments:
Post a Comment